Forever summer
[Ιανoυάριος 2013]
Η Nigella Lawson είναι μια από τις πιο αγαπημένες μαγείρισσες της Μεγάλης Βρετανίας -αυτοχαρακτηρίζεται μαγείρισσα (homecook), σε αντίθεση με την αγάπη της εποχής στον τίτλο του chef και αυτό έχει μια κάποια σημασία όταν κρατά κανείς στα χέρια του το βιβλίο συνταγών μιας διασημότητας.
Το Forever Summer είναι μια από τις πιο πετυχημένες δουλειές της και με λίγα λόγια αποτελεί μια προτροπή στον καθημερινό μάγειρα να αξιοποιήσει "την ιδέα του εύκολου και απλού μαγειρέματος που εμπεριέχει το καλοκαιρινό φαγητό" και να εκμεταλλευτεί την πληθώρα οπωρολαχανικών που πια είναι διαθέσιμα όλο το χρόνο, φέρνοντας συχνότερα στο τραπέζι του “τη ζεστή, ράθυμη αίσθηση ότι υπάρχει όλος ο χρόνος στον κόσμο να χαλαρώσεις και να απολαύσεις ένα καλό γεύμα με φίλους”. Εκτός από καλή ιδέα, η πρόταση της Lawson ασκεί ευπρόσδεκτη κριτική στην τάση των ημερών που θέλει τις πρώτες ύλες της κουζίνας να είναι τουλάχιστον εποχιακές, αν όχι βιολογικές και ολόφρεσκες, πράγμα μάλλον όχι δυνατό από άποψη χρόνου και χρήματος για το μέσο άνθρωπο που έχει επιλέξει το καθημερινό μαγείρεμα.
Κάποιοι ίσως σηκώσουν το φρύδι. Στη χώρα μας -και ευτυχώς- επιβιώνουν ακόμα τα πεσκέσια από το χωριό με την παραγωγή της εποχής, αλλά και γενικά, ζώντας στη Μεσόγειο, έχουμε το προνόμιο να απολαμβάνουμε αυτονόητα το “εποχιακό φαγητό” όχι μόνο στις σπιτικές κουζίνες, αλλά σχεδόν παντού. Πρόκειται για πράγματα για τα οποία οι περισσότεροι Δυτικοευρωπαίοι μοχθούν, ίσως και γι' αυτό τονίζουν τόσο την αξία τους. Και φυσικά, δε χρειάζεται να μιλήσει κανείς για την υπεροχή της καλοκαιρινής παραγωγής στη χώρα μας. Ίσως, λοιπόν, σκεφτεί κανείς πως αν η ντομάτα που καταναλώνεται στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι άγευστη χειμώνα καλοκαίρι, τότε πράγματι, δεν έχει και μεγάλη διαφορά το τι μαγειρεύεις και πότε. Μπορούμε να συμφωνήσουμε σε αυτό. Με μια διαφορά. Όλα τα παραπάνω δεν αφαιρούν τίποτα από την αξία αυτού του καλογραμμένου και πλήρους ωραίων συνταγών βιβλίου.
Με σαφείς βάσεις στη μεσογειακή και μεσανατολίτικη κουζίνα, περιέχει σε γενικές γραμμές γνώριμες γεύσεις όπως τα ρολάκια μελιτζάνας με φέτα και ντομάτα ή οι κολοκυθοκεφτέδες, μια συλλογή συνταγών που άλλοτε εμμένουν στην παράδοση και άλλοτε είναι αποτέλεσμα της δημιουργικότητας της Lawson που διαθέτει καλή αντίληψη της γεύσης και τα πηγαίνει περίφημα στους συνδυασμούς υλικών. Τα περισσότερα πιάτα έχουν κάτι από υψηλή κουζίνα, όμως όλα είναι προορισμένα για να μαγειρευτούν στο σπίτι. Κεμπάπ σολομού με μελάσα και μέλι, λαβράκι με λεμόνια τουρσί, σαλάτα από ωμό παντζάρι, άνιθο και σπόρους μουστάρδας, αρνίσιες κοτολέτες με γιαούρτι και κύμινο. Τα υλικά που χρησιμοποιούνται δεν είναι και τόσο… καλοκαιρινά, είναι όμως η φιλοσοφία του μαγειρέματος.
Σε ορεκτικά, σαλάτες, ψάρια, κρέατα, πουλερικά, καμία συνταγή δεν προσπερνά κανείς ως δύσκολη, παράξενη ή κακή και το Forever Summer είναι ένα βιβλίο, με το οποίο ο μάγειρας μπορεί να πορευτεί για καιρό, εκτελώντας συνταγές και παίρνοντας ιδέες. Στο κεφάλαιο "γλυκό" περιέχονται μερικά πολύ δυνατά επιδόρπια, όπως το Eastern-Mediterranean Cheescake που αντικαθιστά τα κόκκινα φρούτα με πορτοκάλι, αμύγδαλα, μέλι και κανέλα, το κέικ αμυγδάλου με λευκή σοκολάτα και το παγωτό vinsanto, ενώ τα προτεινόμενα ποτά είναι εξίσου ενδιαφέροντα.
Κανένα από τα υλικά που χρησιμοποιεί η Lawson δεν είναι άγνωστο ή μη προσβάσιμο και καμία συνταγή δεν ακολουθεί δύσκολες τεχνικές, όμως τα πιάτα της διαθέτουν ταυτότητα και πρεσβεύουν τη μεσογειακή κουζίνα πολύ καλύτερα από στοχευμένες προσπάθειες. Αναρωτιέσαι δίκαια διαβάζοντάς το, πόσο πιο επιτυχημένη θα ήταν, τελικά, η δραστηριότητα διάφορων επίδοξων Ελλήνων σταρ της γεύσης, αν, αντί να σερβίρουν όλα τα δίχως έμπνευση παρασκευάσματά τους, δαπανούσαν χρόνο για να καταλήξουν σε κάτι αντίστοιχο.
Κεμπάπ σολομού με μελάσα και μέλι (5 σουβλάκια)
Ο σολομός μπορεί να μην είναι το πιο εξευγενισμένο ψάρι της θάλασσας, αλλά έχει το προνόμιο να ταιριάζει περίπου με όλα όσα του ρίξεις στο μαγείρεμα. Ίσως αυτός δεν είναι ιδιαίτερα θετικός τρόπος για να το θέσει κανείς… υπάρχουν πολλά να πει κανείς για τη ζουμερή σάρκα του που μοιάζει με κρέας. Εδώ η γλυκιά μελάσα, το μέλι και η σόγια τον διαποτίζουν με μια γλυκόξινη σπιρτάδα. Όταν ψηθεί παίρνει μια όψη ελαφρώς καμμένου και την κολλώδη κρούστα που είναι χαρακτηριστική στο μπάρμπεκιου.
80ml μελάσα από ρόδι
80ml ρευστό μέλι καλής ποιότητας
1 κουταλιά της σούπας σόγια σως
500γρ. φιλέτο σολομού σε κύβους περίπου 4εκ.
Ανακατέψτε μαζί τη μελάσα, το μέλι και τη σόγια και βάλτε το μίγμα σε μια σακούλα ψυγείου. Προσθέστε σ’ αυτήν και τους κύβους σολομού και δέστε τη σακούλα αφού πρώτα αποβάλλετε τον αέρα της. Αφήστε στο ψυγείο να μαριναριστεί για μια ώρα τουλάχιστον.
Μουσκέψτε σε νερό μερικά ξυλάκια για σουβλάκι και περάστε σε καθένα από αυτά γύρω στους τρεις κύβους σολομού. Ψήστε στα κάρβουνα ή στο γκριλ για 3-4 λεπτά την κάθε πλευρά.