Le Cheval Blanc, Ελβετία


Κάθε φορά η Ελβετία σε κάνει να νιώθεις φτωχός συγγενής. Χρόνια τώρα η πλούσια και σνομπ αυτή χώρα επιδεικνύει με κάθε αφορμή την εξαιρετική της οργάνωση και το υψηλότατο επίπεδο παροχών, μεταξύ άλλων και στον τουρισμό, άρα και στην εστίαση. Ενώ όμως ο μέσος όρος είναι πολύ ψηλότερος από τους αντίστοιχους των υπόλοιπων ευρωπαϊκών κρατών, κάπου μέσα στην υπερβολική ακρίβεια και την υπεροχή, αλλά όχι αναγκαστικά και υπέροχη εμπειρία, το παιχνίδι για τον θιασώτη των γαστρονομικών ταξιδιών δυσκολεύει. Ευτυχώς όμως, δεν χάνεται.
 
 Εξ όσων διατηρούν τη φλόγα ζωντανή, ένα που θα μπορούσε να αποτελέσει αξιομνημόνευτο one night stand ή weekend, είναι το ξενοδοχείο Les Trois Rois και το γαστρονομικό του εστιατόριο Le Cheval Blanc στη Βασιλεία. Εύκολη στην πρόσβαση, η Βασιλεία είναι μια πολύ όμορφη πόλη από μόνη της, η οποία απέχει λιγότερο από μιάμιση ώρα από μια πληθώρα γαστρονομικών διαμαντιών και υπέροχων ξενοδοχείων, αν κανείς θελήσει να μείνει μόνο μια μέρα και μετά να τριγυρίσει την περιοχή. Εξαιρετικές επιλογές σε αυτό το βεληνεκές και άπασες επί Γαλλικού territoire, το Auberge de L’ Ill στο Illhaeusem, το La Fourchette de Doucs λίγο ψηλότερα στο Obernai ή λίγο πιο δυτικά, το Le Soldat del’An 2 στο Phaisbourg, δηλαδή στην καρδιά της Alsace-Lorraine.
 
Αφήνουμε όμως τα τριγύρω και γυρνάμε στη Βασιλεία και στο Les Trois Rois. Είναι ένα από τα καλύτερα ξενοδοχεία της Ευρώπης και δυστυχώς για τους γκρινιάρηδες, δύσκολα μπορείς να του βρεις ψεγάδι. Τέλεια τοποθεσία, εξαιρετικοί κοινόχρηστοι χώροι και δωμάτια με πανέμορφη θέα στο ποτάμι. Ένα διαλεχτό μπιζού σε ένα κτίριο ούτως ή άλλως επιβλητικό, με μπαρ υπέροχο και βεράντα πάνω στο Ρήνο, που σε ξελογιάζει από μόνο του. Όμως, δεν είναι μόνο του. Γιατί κάπου εκεί, πίσω από μια πόρτα κλειστή, που ανοίγει για οκτώ παρέες κάθε βράδυ, ο chef Peter Knogl και η πολυμελής μπριγκάδα του φροντίζουν το μενού του Cheval Blanc, του γαστρονομικού εστιατορίου του ξενοδοχείου.
 
Μενταγιόν αστακού με σάλτσα Bagna Cauda, μια εξαιρετική καραβίδα με μους μανιταριών σε ελαφριά σούπα με σχοινόπρασο και φρέσκο βούτυρο, στρείδια ποσέ με χαβιάρι, καρπάτσιο από ζεστά χτένια, αλάτι με άρωμα λεμόνι και χαβιάρι, ένα τρελό γλυκάδι από μοσχαράκι γάλακτος σε κρέμα από σπανάκι και λευκή τρούφα και το παραδοσιακό φουά γκρά σε πιο fusion έκδοση, είναι αρκετά δελεαστικά νομίζω για να ξεκινήσεις ένα υπέροχα λαμπρό περίπατο στα πρώτα... Με ένα  βηματάκι βεβαίως μπορείς να συνεχίσεις σε κυρίως πιάτα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον όπως αυτό με την πάπια που έρχεται ολόκληρη και φεύγει σκελετός, η άψογα εκτελεσμένη γλώσσα με κάρυ Madras, το εξαιρετικό μοσχάρι γάλακτος με την κρέμα αγκινάρας και τη θρυλική sauce Perigord (σκούρος ζωμός, κρασί μαδέρα, τρούφες, ώρες... πολλές ώρες) και το περιστέρι με άρωμα Μαρόκο.
 
Και επειδή όλα κάπως πρέπει να κλείνουν για όποιον δεν συνεχίσει με τυριά για να περάσει ορεξάτος στο μπαρ να πιει το Σκωτικόν του, θα βρεθεί ένα Παρφέ πραλίνας με ζελέ λεμόνι και καραμελωμένα φουντούκια και μια εξωτική σοκολάτα με yuzu (ασιατικό εσπεριδοειδές με γεύση μανταρινο-πορτοκαλο-γκρέιπφρουτ) να του απαλύνει τον καημό.  Ο τόμος  με το κρασί  θέλει δουλειά και άρα εάν δεν τα θυμόσαστε όλα από μνήμης δεν θα ήταν κακή ιδέα να διαβάσετε ένα δυό πραγματάκια για τον τόπο για να γλιτώσετε χρόνο ή να πέσετε σε επιλογές αλλότριων κρατών. Αν όλο αυτό σας συμβεί Παρασκευή ή Σάββατο βράδυ θα χρειαστεί να κλείσετε τραπέζι πολύ νωρίτερα. Ύστερα, ώρες μετά, στη σάλα του πρωινού θα έχετε την ευκαιρία να αναπολήσετε τα όσα γαστρονομικά σας συνέβησαν και περπατώντας στο διάδρομο να χαζέψετε μέσα από τις μεγάλες βιτρίνες της ανοικτής κουζίνας το μελίσσι να προετοιμάζει το γεύμα.
 
Δεν είναι φθηνά. Δεν είναι η Ευρωπαϊκή κορυφή. Είναι όμως σαν πακέτο διαμονής και δείπνου μια υπέροχη εκδρομή. Στο ταξίδι της επιστροφής το «Ma cuisine Passionnee», το βιβλίο του πάντα χαμογελαστού και πολυβραβευμένου κ. Knogl, θα κουβαλάει μαζί του τις συνταγές του στολισμένου με δύο από τα πολυπόθητα αστεράκια Cheval Blanc και λίγο από το πάθος του για τη μαγειρική, που κατά τεκμήριο είναι και το πάθος όσων θα ταξιδέψουν ως εκεί για να γευτούν τις δημιουργίες του. 

http://www.lestroisrois.com/