Η άλλη όψη


Οφείλουμε να δίνουμε τα εύσημα μέσα σ’ αυτή την περίοδο γενικευμένης κρίσης και μιζέριας σε όσους με τη δημιουργικότητα, το ταλέντο και τον επαγγελματισμό τους αποτελούν φωτεινά παραδείγματα προς μίμηση. Όλοι αυτοί, που δεν είναι λίγοι, βάζουν ένα ουσιαστικό λιθαράκι στο να αλλάξουν επιτέλους τα πράγματα σ’ αυτό τον τόπο, δίνουν όραμα και προοπτική σε όσους αναζητούν και δε βρίσκουν λύσεις, αυξάνοντας την εμπιστοσύνη τους στο ότι το καλό και το υγιές ανταμείβονται και αποτελούν τη μαγιά που ίσως καταφέρει να εξαφανίσει επιτέλους το άρρωστο, το ανάξιο και το ευτελές.

Η Μονεμβασιά, περιοχή μοναδική, με το κάστρο της να αποτελεί από μόνο του προορισμό, για διάφορους λόγους δεν είχε ποτέ ούτε ένα πραγματικά καλό ξενοδοχείο, ούτε ένα ιδιαίτερο εστιατόριο. Αυτός ο τόσο προνομιούχος τόπος οπουδήποτε αλλού, πλην Ελλάδος δηλαδή, θα ήταν γεμάτος από ό, τι καλύτερο, τόσο σε επίπεδο διαμονής, όσο και εστίασης.

Chapeau, λοιπόν, στον δημιουργό και στην ομάδα του Kinsterna Hotel & Spa που έφτιαξαν σε αυτή την περιοχή, έστω και λίγο μακριά από το κάστρο, ένα στολίδι αισθητικής και -τηρουμένων των αναλογιών- έναν άριστο προορισμό διακοπών.  Με ένα ανθρώπινο δυναμικό ανεπανάληπτο, που από τα βάθη της ψυχής του πιστεύει αυτό που κάνει και στηρίζει υποδειγματικά τη λειτουργία της μονάδας, φεύγεις από το Kinsterna περήφανος για τον τόπο σου και το πρόσωπο που δείχνουμε στους ξένους, αλλά και με μια ατελείωτη αίσθηση ικανοποίησης, γιατί, στον αντίποδα όσων συνήθως συμβαίνουν, έχεις περάσει υπέροχα και έχεις απολαύσει τα χρήματα που δαπάνησες.

Η θέση των άρθρων στον ιστότοπο του Alas δεν έχει καμιά σχέση με τουριστικό οδηγό, ούτε και φιλοδοξεί να εκπληρώσει κάποιον τέτοιο σκοπό. Ο στόχος είναι να παρακινήσουμε όλους μας να επιβραβεύσουμε δημόσια τέτοιες προσπάθειες, με τη συναίσθηση ότι αυτό συντελεί στο γενικότερο καλό, και αυτό να γίνεται, όπως στο παρόν, χωρίς ιδιοτέλειες και ανταλλάγματα, αλλά με την ίδια ψυχή και ευγένεια που το προσωπικό στο πρωινό σου εξηγούσε με περηφάνια τις νοστιμιές του τόπου του και ο chef Γιώργος σε ξεναγούσε στο μποστάνι του, σε περίμενε στον κουκλίστικο ξυλόφουρνό του για κατσικάκι με πατατούλες αργοψημένο στο φούρνο και σου παρουσίαζε τις γαστρονομικές του δημιουργίες στο πανέμορφο εστιατόριο που ίπταται πάνω από τη στέρνα.

Μακάρι όλοι αυτοί οι άνθρωποι να παίρνουν από το χειροκρότημά μας τη χαρά και την ικανοποίηση που πρέπει και που αξίζουν, ώστε να συνεχίσουν να δημιουργούν χωρίς να επιτρέψουν να τους καταλάβει η μανία του μεγαλώματος και της υπερκερδοφορίας, γιατί εκεί δεν κρύβεται κανένας θησαυρός. Όσο θα συμβαίνει αυτό, όλοι εμείς θα είμαστε μαζί τους.